VERONA

Italija obiluje mnogobrojnim skrivenim predelima, gradovima koji ostavljaju bez daha, prošarani tragovima prošlosti. Ne postoji grad u Italiji koji je isti i koji nosi istu priču, svaki za sebe je ispisao neku svoju istoriju, nosi svoju legendu i privlači za sebe svakog turistu. Ako ste u Milanu, budite najmoderniji, Rim neka Vam podari večnost, u Veneciji budite neko drugi dok za ljubav treba otići u Veronu. Neki bi rekli u senci šarene, pozorišne i atraktivne Venecije, tik uz nju na severu Italije, u dolini reke Po a na samoj reci Adiđe koja je druga po veličini u Italiji, šepuri se dragulj romantike koji krije tajne, a iza najpoznatije ljubavne priče krije se ona najmračnija. Verona sa samo oko 250 hiljada stanovnika izgleda kao milionski grad jer predstavlja značajan industrijski centar i važno saobraćajno čvorište, ali to nije glavni razlog njene posećenosti već zahvaljujući najpopularnijim besmrtnim ljubavnicima.

Naravno, nikako ne smem da zaobiđem momenat da je Verona, ali kao i svaki grad u Italiji, muzej na otvorenom koji ostavlja bez daha i svaki korak koji pređem traje duže jer pogled traži odgovore na pitanja koja se sama pokazuju i javljaju. Verona ima izuzetno dobro očuvano staro gradsko jezgro, osim čuvene Arene koja je treća po veličini, brojne crkve i palate, mostove na reci Adiđe koji poluokružuju centar grada, od impozantne arhitekture koja je spoj romanike i gotike do brojnih trgova. Svoj obilazak grada sam započela od mosta Alearda duž ulice Palone gde sa leve strane prolazim pored ostataka starih zidina nekadašnjeg grada koji su podigli članovi porodice Skaliđeri. Na samo desetak minuta hoda dolazi se do jednog od nekoliko trgova kojima grad obiluje, glavni gradski trg Bra. Odmah se otvara ogroman prostor na kome dominira Arena iz I veka, jedna od najvećih i najbolje očuvanih građevina tog vremena, danas je u upotrebi i koristi se za pozorišne i operske predstave, a za ulaznicu je potrebno da se rezerviše i po nekoliko meseci ranije. Na samom trgu se nalazi park u kome je i statua prvog kralja Italije podignuta nakon 5 godina od njegove smrti, Viktoru Emanuelu, ujedinitelju Italije ili “padre della patria”a sa leve strane gde se završavaju stare zidine uočava se i ulaz u sam grad (trg) ili poznata vrata trga “I 1portoni della Bra”.Na trgu se nalazi palata Barbieri iz XIX veka u neoklasičnom stilu, danas Gradska kuća a nasuprot nje je druga palata Gran Guardia iz XVII veka. Na trgu dominiraju kuće koje su nanizane u obliku potkovice sa luksuznim kafeima i poslastičarnicama. Naravno, svakako preporučujem da probate i lokalne specijalitete koje pored svih vrsta pasti, u mnogim jelovnicima lokalnih restorana dosta su popularna i jela od pirinča. Isprobajte rižoto all’Amarone, jedno od najukusnijih jela veronske kulinarske tradicije Sa ovog trga se ulicom Mazzini kao stvorenom za šoping stiže do ostalih znamenitosti grada. Ovde se treba pripremiti na veliku gužvu a za one koji vole da kupuju mogu se ponoviti novim komadima garderobe u bezbroj radnji svetskih poznatih brendova.

Na vrhu ulice se nalazi trg Erbe ili u prevodu “biljni trg”, međutim sem što vrvi od turista, ne prodaje se samo voće i povrće već sve i svašta, posebno ono što je atraktivno, od magneta, maski, kapa i marama, uopšte pijačno mesto u centralnom delu trga sa pregršt proizvoda. Ovaj trg ima niz dobrih barova u kojima možete uživati u kafi ili jednom dobrom aperol špricu. Za sve one koji ipak vole ukus dobrog piva, preporučujem Rossa di Verona, lokalno pivo jedinstvenog ukusa koje se služi samo u Veroni i bližoj okolini. Ne može se naći u supermarketima, ali mnogi restorani u Veroni ga prodaju. Trgom dominiraju dva tornja, Lamberti i Gardelo, zatim Kuća trgovaca, najstarija kuća u Veroni – kuća Macanti sa freskama na fasadi, palata Mafei sa kipovima bogova, te isto tako i fontana Madona di Verona iz XIV veka koju je obnovio poslednji vladar iz loze Skaliđeri a u svrhu da se oda počast gradu u znak obnove akvadukta. Na središnjem delu trga se nalazi Berlina, mali hram koji je služio za ustoličenje gradskih starešina, a nedaleko se nalazi i Stub srama, poznato kao mesto gde su vezivani prestupnici ili nesavesni trgovci koji su bili osuđeni da ih stanovnici grada omalovaže.

Trg Gospode – Piazza dei Signori je još jedan od gradskih trgova koji se nalazi u blizini, a da bi se došlo do istog, mora se proći ispod luka koji spaja toranj Lamberti i susednu palatu. Sa samog luka okačeno je rebro kita, kažu staro je preko 1000 godina a ono će pasti onog trenutka kada ispod njega prođe osoba koja nikad nije zgrešila.

Najlepši element trga je statua pesnika Dantea Aligijerija, najopevanijeg pesnika Italije, omiljenog u porodici Skala a nazivan često ocem italijanskog jezika. Dante je rodom iz Firence ali nakon prognanstva veliki deo života je proveo u Veroni i njegovo najveće delo “Božanstvena komedija” je opis srednjovekovnog pogleda na svet i osnova modernog italijanskog jezika. U blizini se nalazi i groblje porodice Skaliđeri koja je u stvari grupa od pet gotskih spomenika u dvorištu same crkve Santa Maria Antica, lična kapela i crkva porodice della Scala. Kao i svaki grad pa tako i Verona ima svoj najstariji kafe bar, u pitanju je kafe “Dante” u kome možete na trenutak da se osetite posebnim jer je mesto nekada bila centalna tačka okupljanja pesnika. Nakon obilaska uzanog istorijskog starog dela grada, cilj svakog turiste pa i meni je bio odlazak do Julijine kuće, koja u stvari nije Julijina kuća – reklo bi se čist paradoks, ali tako je. Naime, ljubavna priča Romea i Julije privuče 3 miliona turista svake godine, odnosno, Šekspir je uredio priču tako da je Verona postala prestonica ljubavi a oni najveći romantičari koji bezgranično veruju u snagu večne ljubavi doživeće posebnu radost tokom posete Verone. Iako ne postoje istorijski podaci koji potvrđuju da se ta ljubavna tragedija srednjeg veka zaista dogodila, Verona i danas neguje kult ljubavi kroz likove Romea i Julije.

U uskoj ulici Kapelo nalazi se Julijina kuća, najveća turistička atrakcija grada, a do kuće se dolazi kroz prolaz čiji su zidovi do skoro bili ispisani stotinama ljubavnih poruka. Da bi sprečili turiste da lepe papiriće po zidu, gradske vlasti su postavile nekoliko telefonskih govornica putem kojih turisti mogu za 2 evra da šapnu ljubavnu poruku direktno “Juliji”. Država je kuću iz XIII veka koja je nekad pripadala uglednoj porodici Kapuleti otkupila, restaurirala i pretvorila u muzej, a čuveni balkon je dodat u XX veku. Ispod balkona, sa kojeg je navodno Julija slala ljubavne signale svom voljenom Romeu, nalazi se njena statua. Postoji verovanje da ukoliko dodirnete statuu, ostvariće vam se ljubavna želja. Ukoliko se odlučite da uživate sa Julijinog balkona, za taj pogled je neophodno izdvojiti nešto malo manje od 12 evra. Interesantna je činjenica da ova kuća svakodnevno poštom primi stotine pisama u kojima ljudi pišu svoje ljubavne jade ili traže savete, a iz “Julijinog kluba” osam žena uz svu svoju dobru organizaciju i u ime ljubavi trude se da odgovore, te tako čuvaju tradiciju od 1935 godine kada je i započeto sa odgovaranjem.

Još jedna od znamenitosti koju je vredno posetiti je Castelvecchio, utvrđeni dvorac iz XIV veka na obali reke Adiđe. U glavnoj zgradi je smešten gradski muzej umetnosti koji je prepun bogate kolekcije srednjovekovnih skulptura i renesansnih slika.

Ipak, na kraju ove kratke šetnje po gradu ljubavi, mnogo vekova je utisnuto u svaki kamen i zid, prošaran drevnom istorijom znamenitih vladara, slikara, pesnika i naučnika koji su kročili u ovaj grad, a saga o večnoj ljubavi je karta za povratak ovom gradu iznova i iznova.